Przed zatrudnieniem cudzoziemca w Polsce, jego przyszły pracodawca powinien postarać się o uzyskanie specjalnego zezwolenia na pracę. Dotyczy to wszystkich obcokrajowców – oczywiście z pewnymi wyjątkami. Stąd pytanie: kto potrzebuje pozwolenia na pracę w Polsce?

Ciężko znaleźć konkretną ustawę w prawie polskim, która zbiorczo regulowałaby tą kwestię. Przepisy odnośnie zatrudniania obcokrajowców są rozproszone w kilku aktach prawnych, co może znacznie utrudnić zorientowanie się w tych zasadach.

Wiadomo natomiast, że zezwolenie na pracę występuje w kilku różnych typach, które określają, komu mogą być potrzebne przy podejmowaniu pracy w Polsce.
Typ A – takie pozwolenie jest potrzebne cudzoziemcowi, którego pracodawca ma siedzibę na terenie Polski.

Typ B – wymagany, kiedy obcokrajowiec przebywa na terytorium Polski przez okres przynajmniej 6 miesięcy w ciągu następnych 12 miesięcy, w związku z pełnieniem funkcji członka określonego zarządu.

Typ C – pozwolenie tego typu jest konieczne w sytuacji, gdy cudzoziemiec pracuje dla podmiotu zagranicznego i zostaje oddelegowany do pracy na terenie Polski na czas dłuższy niż 30 dni w roku kalendarzowym, w oddziale lub zakładzie pracy zagranicznego pracodawcy.

Typ D – gdy cudzoziemiec wykonuje dla pracodawcy usługę o charakterze tymczasowym na terenie RP, a podmiot, który go zatrudnia nie posiada żadnego oddziału ani filii w Polsce.

Typ E – takie zaświadczenie jest wydawane, gdy cudzoziemiec jest delegowany do pracy w Polsce na okres przekraczający 3 miesiące w ciągu kolejnych 6 miesięcy i nie wiąże się to z żadną z sytuacji związanych z pozwoleniami typu B, C, D.