Odwrotne obciążenie to nic innego, jak przerzucenie obowiązkowego rozliczenia podatku VAT ze sprzedawcy na nabywcę. Lista towarów dla transakcji krajowych, w których przypadku zastosowanie ma zjawisko odwrotnego obciążenia została zawarta w załączniku 11 do ustawy o VAT. Z kolei lista usług objętych procedurą odwrotnego obciążenia została umieszczona w załączniku 14 do tej samej ustawy.

Podatnicy, którzy dokonują sprzedaży towarów wymienionych w załączniku 11, są zobowiązani do wystawienia faktury bez wykazanej stawki podatku. Prócz tego na owym dokumencie powinna znaleźć się adnotacja, która określa, że jest to transakcja objęta odwrotnym obciążeniem, kiedy to nabywca jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT.

WAŻNE!

Aby możliwe było zastosowanie odwrotnego obciążenia, konieczne jest spełnienie warunków określonych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, który informuje nas o tym, że:
– sprzedawcą towarów jest podatnik, którego sprzedaż nie jest zwolniona z VAT,
– nabywcą towarów jest podatnik posiadający status czynnego podatnika VAT,
– dostawa nie została objęta zwolnieniem.

Przepisy prawa informują nas o tym, że podstawą do opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą osoba dokonująca dostawę, otrzymała z tytułu sprzedaży od nabywcy. Tym sposobem, aby móc prawidłowo rozliczyć omawianą transakcję, nabywca jest zobowiązany do opodatkowania kwoty wykazanej na fakturze otrzymanej od dostawcy.